Chwasty we współczesnej diecie - 4 rośliny, które powinny znaleźć się na Twoim talerzu

Nasza codzienna dieta jest dosyć jednostajna. Zwykle sięgamy ciągle po te same warzywa: sałatę, pomidory, ogórki, rzodkiewkę i jeszcze kilka innych będących w stałej ofercie sklepów.

Warzywa te uprawiane są masowo, z zastosowaniem intensywnego nawożenia dla uzyskania większej wydajności. Z tego powodu, zawierają niewiele wartościowych witamin i minerałów oraz są ubogie w błonnik.

Niestety większość z nas nie potrafi wykorzystać jadalnych roślin dziko rosnących w kuchni. Wspominałem o tym w jednym z ostatnich postów, na temat tradycji jedzenia chwastów na Lubelszczyźnie.

Jakie chwasty można jeść?

Wiele popularnych roślin, które uznajemy za chwasty, można wykorzystać w kuchni.

Mniszek lekarski

Jedną z takich roślin jest mniszek lekarski, znany przez wszystkich, popularnie zwany mleczem.

Liście mniszka lekarskiego są jadalne i można z nich przygotować wyśmienitą sałatkę.

Należy pamiętać, aby liście mniszka zbierać przed kwitnieniem rośliny. Wtedy są one mniej gorzkie. Łukasz Łuczaj w jednej ze swoich fantastycznych książek przedstawił inny sposób na przygotowanie liści mniszka – otóż należy je przykryć na kilka dni po to, by odciąć od nich dopływ światła. Wtedy liście tracą swój kolor i goryczkę.

Bardzo ważne jest też miejsce zbioru liści mniszka. Powinno być ono oddalone od dróg z dużym natężeniem ruchu samochodowego, aby zebrane liście były wolne od zanieczyszczeń będących wynikiem osadzania się spalin samochodowych. Ogólnie odradzałbym zbieranie mniszka w centrum miasta.

Zbiorów nie należy również przeprowadzać na miejskich trawnikach, ze względu na ich zanieczyszczenie psimi odchodami i groźbę występowania tam jaj pasożytów.

Liście mniszka lekarskiego należy gotować przez kilka minut, a następnie podawać po przyprawieniu solą i oliwą. Mniszek można jeść także na surowo, a z jego kwiatów, przygotować pyszny miód.

Pokrzywa

Pokrzywa również była kiedyś wykorzystywana w polskiej kuchni. Obecnie traktujemy ją zwykle tylko, jako chwast, chociaż wiele osób kupuje ją też w sklepie zielarskim do przygotowywania herbatek.

Właściwości lecznicze pokrzywy, wykorzystywane są przez przemysł farmaceutyczny oraz kosmetyczny.

Liście pokrzywy to doskonałe źródło: magnezu, fosforu, żelaza, wapnia, krzemu i cynku oraz witamin B2, K, C, E, jak również kwasu pantotenowego, garbników i flawonoidów.

Dlatego warto sięgnąć po stare przepisy kulinarne, na dania zawierające liście pokrzywy.

Pokrzywę należy zbierać z dala od miast i ruchliwych dróg. Do jedzenia nadają się tylko młode liście.

Do zbioru należy zaopatrzyć się w rękawiczki, aby uchronić się przed poparzeniem.

Liście pokrzywy tracą swoje parzące właściwości po krótkim zblanszowaniu we wrzątku.

W kuchni staropolskiej oraz francuskiej z pokrzywy przyrządzano:

zupy, sałatkę, sparzone i rozdrobnione liście pokrzywy dodawane były do ciasta na: omlety, kluski, pierogi.

Warto wprowadzić potrawy z pokrzywy do naszego jadłospisu, roślina ta jest ogólnodostępna i posiada liczne właściwości prozdrowotne.

Jedzenie liści pokrzywy poprawia funkcjonowanie układu moczowego, odtruwa organizm, wzmaga produkcję czerwonych krwinek, poprawia kondycję skóry, włosów i paznokci, oraz przyspiesza metabolizm.

Lebioda

Inną zapomnianą a kiedyś powszechnie używaną w kuchni rośliną jest komosa biała, potocznie nazywana, lebiodą.

Obecnie lebioda w wielu miejscach traktowana jest wyłącznie jak chwast, jedzenia jej zaniechano ostatecznie po drugiej wojnie światowej, kiedy zapanowało błędne przekonanie, że jest to pożywienie biedaków.

Lebioda ze względu na swoje cenne właściwości odżywcze zasługuje na naszą uwagę.

Roślina ta zawiera liczne mikroelementy, witaminy A, C, B1, E, jest także dobrym źródłem białka i węglowodanów.

Po sparzeniu liście lebiody smakiem i wyglądem przypominają szpinak. Jadłem ją wielokrotnie i dobrze przygotowana, jest nie do odróżnienia od szpinaku.

Oprócz liści jadalne są również nasiona i łodyga.

Młoda łodyga komosy białej ugotowana smakuje podobnie do szparagów, kwiaty ugotowane, przyprawione solą, można podawać z masłem i bułka tartą podobnie jak brokuły. Z mielonych nasion tej rośliny, można przygotować bogate w błonnik pieczywo.

Lebiodę należy zbierać wczesną wiosną w miejscach oddalonych od miast i dróg, koniecznie trzeba zwrócić uwagę, aby rośliny, które zbieramy nie rosły w wysoko nawożonej glebie, ze względu na skłonność do kumulowania szkodliwych azotanów. Lepiej, więc zbierać lebiodę na skraju lasu niż na polach uprawnych.

Krwawnik

Kolejną zapomnianą rośliną jadalną jest ziele krwawnika pospolitego. Roślina ta rośnie na miedzach i pastwiskach, jest popularna i bardzo niedoceniana.

Krwawnik pospolity posiada liczne właściwości lecznicze.

Wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze, hamuje krwotoki, reguluje cykl menstruacyjny, przyspiesza metabolizm, oczyszcza skórę.

W kuchni stosowany jest, jako przyprawa do sałatek i sosów.

Najwartościowsze rośliny jadalne rosną wokół nas. Mijamy je, depczemy po nich nie doceniając ich właściwości odżywczych i leczniczych.

Może warto zwrócić na nie uwagę i wzbogacić o nie nasz jadłospis.