Ropuchy, żaby, pijawki i ich wykorzystywane w magii, medycynie naturalnej i medycynie współczesnej

Od zarania dziejów zwierzęta, które były ludziom mało znane jak na przykład ropuchy, żaby, pijawki, wykorzystywane były przez szamanów, czarownice i uzdrowicieli do sporządzania magicznych eliksirów.
Z czasem na podstawie obserwacji reakcji ludzkiego organizmu na zawarte w ciele tych zwierząt substancje, znachorzy nauczyli się sporządzać mikstury lecznicze zawierające w swoim składzie elementy ciała, lub wydzieliny gruczołów wyżej wymienionych zwierząt. Ta tajemna wiedza przekazywana była z pokolenia na pokolenie, aż do początków współczesnej medycyny. Wówczas wydzieliny ciała do tej pory uznawanych za magiczne zwierząt , zostały poddane analizie chemicznej, a występujące w nich substancje chemiczne zostały opisane. Przez lata naukowcy badają, jakie są możliwości wykorzystania ich w farmakologii.

W wielu przypadkach badania ukierunkowane zostały przez przekazy o zastosowaniu ich w pierwotnej medycynie naturalnej.

I tak w medycynie naturalnej stosowano wydzielinę gruczołów jadowych ropuchy szarej. Eliksiry zawierające ten jad w składzie podawano dla podniesienia u pacjenta ciśnienia krwi, wzmocnienia serca i poprawy samopoczucia.
Badania składu chemicznego jadu ropuchy szarej wykazały, że zawarte w nim substancje czynne farmakologicznie, takie jak bufotenina, terpenoid, czyli bufotalina, pirrol, serotonina, tryptamina.
Bufotalina w przemyśle farmaceutycznym wykorzystywana jest do produkcji leków nasercowych. Bufotenina wpływa na układ nerwowy, ma działanie halucynogenne. Niektóre ropuchy są na tyle trujące, że mogą spowodować zgon, gdy dziecko lub zwierze domowe poliże skórę płaza.
Indianie z Ameryki Południowej od wieków wykorzystują sproszkowany jad żaby chwytnicy zwinnej do tak zwanych obrzędów Kombo. Chwytnica to jaskrawo zielona żaba, która wygląda, jakby była pokryta woskiem.

Jest to rytuał, podczas którego przez uszkodzoną przez przypalenie rozżarzonym kadzidełkiem skórę do organizmu człowieka wprowadzany jest sproszkowany jad żaby amazońskiej.
Według Indian wprowadzenie do ludzkiego ciała silnie toksycznego jadu żaby pozwala leczyć wiele chorób a między innymi raka, chorobę Alzheimera , AIDS, bezpłodność, chorobę Parkinsona. Według indiańskich szamanów zatrucie jadem powoduje reakcję obronną organizmu i naturalne oczyszczenie ze wszystkiego, co szkodliwe. Jad żaby amazońskiej jest tak silny, że zdarzają się wypadki śmiertelne wśród uczestników ceremonii.
Analiza chemiczna jadu żaby amazońskiej wykazała, że zawiera on dermorfinę. Jest to substancja o koło 200 razy silniej działająca przeciwbólowo niż morfina, działa ona bezpośrednio na centralny układ nerwowy.
Leki zawierające dermorfinę podawane są na przykład koniom , aby mimo bolesnej kontuzji mogły brać udział w gonitwie.

Stosowanie pijawek w lecznictwie

Kolejnym zwierzęciem wykorzystywanym w medycynie naturalnej jest pijawka. Przez wieki ludzkość nie znała przyczyny korzystnego wpływu przystawiania pijawek lekarskich. Pojawiały się takie teorie, jak na przykład teoria humoralna, w której winę za różne dolegliwości, przypisywano płynom znajdującym się w naszym ciele. Według tej teorii, pijawki lub upuszczanie krwi, miały przywracać równowagę między płynami.
Ponieważ jednak pozytywne efekty ich stosowania były widoczne, ale nie zostały potwierdzone w naukowy sposób, pijawki owiane tajemniczością i magią uważane były za lekarstwo.
Dopiero w dwudziestym wieku poddano analizom chemicznym substancje wydzielane przez pijawki.
Efektem tego było wyizolowanie hirudyny – substancji, którą pijawka wpuszcza do organizmu żywiciela, aby jego krew nie krzepła.

Wiedza ta pokazała, że nasi przodkowie dobrze zaobserwowali lecznicze działanie przystawiania pijawek. To, co kiedyś nazywano upuszczaniem „złej krwi” w rzeczywistości było likwidowaniem mikro zakrzepów przy pomocy wpuszczonej do krwiobiegu hirudyny.
W drugiej połowie dwudziestego wieku powrócono do stawiania pijawek lekarskich. Badania wykazały, że są one niezastąpione w likwidowaniu obrzęków po przeszczepach. Zawarte w ślinie pijawki lekarskiej związki stymulują powstawanie nowych naczyń krwionośnych, dzięki czemu wzrasta szansa na przywrócenie prawidłowego krążenia w przeszczepionym narządzie.
Pijawki lekarskie wykorzystywane są również w medycynie sportowej.
Hirudoterapię stosuje się najczęściej przy urazach mięśniowych. Zabieg wymaga od terapeuty gruntownej znajomości anatomii. Pijawka musi zostać przystawiona w odpowiednim punkcie w odpowiednim czasie po urazie. Tylko wtedy jest szansa na szybsze odzyskanie sprawności i powrotu do treningu.

Podsumowanie

Obecnie nikt nie wierzy w magiczne właściwości ropuch, żab i pijawek. Wiemy, że wszystkie opisane w księgach ludowych znachorów ich tajemne moce są efektem składu chemicznego wydzielanych przez nie wydzielin.

Ich cenne właściwości wykorzystywane są we współczesnej medycynie. Naukowcy nadal poszukują nowych możliwości zastosowania substancji przez nie wydzielanych w leczeniu nękających ludzkość chorób. Niestety, większość z tych substancji, wykazuje bardzo dużą toksyczność i z tego powodu, ich stosowanie w lecznictwie, jest na razie mocno utrudnione.