Czym jest olejek
pichtowy? Jest to naturalny wyciąg z sosny jodły syberyjskiej,
który skutecznie działa na katar oraz przeziębienie. Otrzymujemy
go z młodych pędów drzewa, metodą, która gwarantuje brak
zanieczyszczeń i świetną jakość olejku.
Olejek pichtowy
przeznaczony jest do stosowania zewnętrznego, takiego jak nacieranie
lub inhalacja oraz do zastosowania wewnętrznego, które jest
najskuteczniejszą formą przyjmowania tego specyfiku. Zawiera
substancje antywirusowe i antybakteryjne, dzięki temu skutecznie
leczy kaszel, infekcję górnych dróg oddechowych, katar,
przeziębienie, anginę oraz grypę. Dodatkowo wspiera, wzmacnia i
chroni organizm w okresach, w których jesteśmy najbardziej narażeni
na przeziębienie (okresowe przesilenia i zmiany pogodowe). Olejek
pichtowy ma również działanie łagodzące bóle głowy oraz
odprężające.
Historia olejku pichtowego
Już nasi przodkowie
zauważyli zdrowotny wpływ olejku. Drzewo, z którego otrzymywany
jest olejek, nosi nazwę syberyjskiej jodły białokorej, potocznie
nazywane białą jodłą. Tygrysy syberyjskie oraz inne dzikie
zwierzęta podczas choroby przychodzą pod białą jodłę i zjadają
świeże igły. Właściwości drzewa pomagają im wyzdrowieć.
Niedźwiedzie natomiast swoje zimowe posłania tworzą z igliwia
jodły białokorej. Dzięki temu podczas zimowego letargu
niedźwiedzie korzystają z dobroczynnych fluidów zawartych w białej
jodle, która wspiera ich system odpornościowy i okazuje się
świetnym działaniem profilaktycznym.
Pod koniec XII wieku
wnuczka Włodzimierza Monomaha- księżniczka Ewpraksja stała się
oficjalną założycielką fitoterapii, czyli terapii polegającej na
wykorzystaniu eterycznych ziół i wyciągów. Pierwszy drukowany
„Zielnik” rosyjski z roku 1588 opisuje stosowanie olejku
pichtowego i jego dobroczynnego wpływu na organizm. Rosjanie opisali
w zielniku wpływ olejku pichtowego na wzmocnienie organizmu,
szkorbut i różne infekcje. W kolejnych publikacjach rosyjskich z
XVIII i XIX wieku ukazały się informacje mówiące o dobroczynnym
działaniu olejku pichtowego na schorzenia skórne, gruźlicę,
choroby oskrzeli, arteriosklerozę, oparzenia i inne choroby skóry.
W 1829 roku żeglarz M.I Malinowski opisywał właściwości olejku,
które pomagały wyleczyć chroniczny katar, suchoty i kaszel.
Skład i właściwości olejku pichtowego
Olejek zawiera
związki wykorzystywane w kosmetyce, lecznictwie i profilaktyce-
terpeny. Należą do nich: Bisabolen, borneol, kadinen, humulen,
A-kariofilen i A-pinen. W olejku pichtowym zawarte są również duże
ilości fitocydów, głównie w octanie bornylu, który jest
najważniejszym składnikiem olejku i składa się na 38% całego
ekstraktu pichtowego. Właśnie ta substancja nadaje olejkowi
charakterystyczny aromat jodły.
Terpeny głównie
działają wykrztuśnie, wpływają na lepsze ukrwienie skóry i
odkażają oskrzela. Na bazie tych substancji wytwarza się leki
żółciotwórcze i żółciopędne.
Fitocydy wspierają
procesy bakteriobójcze, grzybobójcze i zabijają wirusy. Fitocydy
wspomagają wytwarzanie interferonu w komórkach, które zostały
zaatakowane przez wirusy. Interferon jest czynnikiem, który chroni
komórkę przed inwazją wirusową. Fitocydy pomagają również
chronić i wzmacniać układ krwionośny, odpornościowy oraz łagodzą
stany zapalne.
Borneol ma działanie
uspokajające, A-pinen działa wykrztuśnie i leczy drogi oddechowe,
Bisobolen i kadinen działają przeciwzapalnie, Humulen łagodzi
stres oraz ma właściwości przeciwkancerogenne, limonen odstrasza
komary i roztocza oraz również działa przeciwkancerogennie.
Kamfora, którą zawiera olejek pichtowy, ma właściwości
rozgrzewające i wzmacnia ukrwienie skóry. Stosowana jest w bólach
neuralgicznych i reumatycznych. Podnosi ciśnienie oraz ma
właściwości przeciwgrzybiczne i przeciwbakteryjne.
Olejek pichtowy
stosowany jest w schorzeniach górnych dróg oddechowych, chorobie
reumatycznej, łagodzi stany zapalne, podnosi odporność organizmu,
wspiera metabolizm i poprawia samopoczucie. Dodatkowo ma właściwości
antyseptyczne, wykrztuśne, antybakteryjne i przeciwwirusowe.
Stosowanie olejku pichtowego
Olejek pichtowy może
być stosowany podczas leczenia grypy, zapalenia oskrzeli,
przeziębienia, anginy, zapalenia płuc i gardła, kataru, chrypki,
stanów zapalnych śluzówki jamy ustnej, nerwobóli, reumatyzmu,
artretyzmu, oparzeń, odmrożeń, odleżyn, egzemy, liszai, grzybicy,
trądziku, kamicy nerkowej, stresu, bezsenności, słabego ukrwienia
kończyn, kataru, oraz trudnych do wygojenia ran.
Przyjmowanie olejku pichtowego
Zaleca się
przyjmowanie od 5 do 10 kropli olejku trzy razy dziennie. Olejek
warto stosować również zewnętrznie. Wcierać w skórę, dodawać
do kremów, szamponów i balsamów. Inhalować się nim. Robić sobie
aromatyczne kąpiele i okłady. Enzymy zawarte w olejku nie są
trawione, dzięki temu wchłaniają się do krwi i uaktywniają swoje
właściwości. Enzymy wydalane są z organizmu po 48 godzinach od
podania olejku. Kuracja olejkiem powinna trwać miesiąc. Dzięki
temu będziemy mieli pewność, że odpowiednio czyścimy organizm z
toksyn, wspomożemy układ odpornościowy i nabierzemy sił
witalnych. Podczas stosowania olejku, należy ograniczyć jedzenie
mięsa, nabiału i białego cukru.
Komentarze
Prześlij komentarz